Derin bir nefes aldı ve içinde bulunduğu ortama pek de uymayacak bir ciddiyetle, iki eliyle genişçe açtığı gazetenin ekonomi sayfasını okumaya devam etti.
Hej hej! It's Said.
iOS Developer. Based in Amsterdam. Writing stories continuously. Travelling here and there occasionally. Feel free to drop me a line at said@hey.com
Scroll DownBir an sonra kendimi dayanılmaz bir boşlukta buldum. Sanki hayatım boyunca taşıdığım bütün yükü bir kenara bırakmışcasına rahatladım. Yaşadığım bütün duygular yerini sisli bir ortama bıraktı.
Bir kere daha yürürken tozlu yollarında bahçenin, bir bahar akşamı bulunduğum festivalde açıyorum gözlerimi. Sonradan sonraya unutsam da ahvalini, dün gibi hatırladığım deri ceketiyle buluyorum oracıkta.
Günler, mevsimler sonra açıyorum gözlerimi bir trende. Ah şu tren yolculukları, şu geçen giden diyarlar...
Dört bir yanımdan beni saran düşünceler ile tekrar açıyorum zincirlerini vücudumun. Ham bir kasın verdiği yorgunluk tepkisiyle uzanırken boşluğa, güneş daha batmamışken bırakırken kendimi suya, duygu karmaşasıyla bitiriyorum binbir özenle hazırladığım akşam yemeğimi.
Uzun bir sürenin ardından hiç bu kadar yoğun hissetmemiştim. Bir çocuk gibi yardım isterken o akşam vakitleri geliyor.
Binbir parçaya bölünmüş ruhum hatırlatırken vaktin geldiğini, duramıyor kalbim yerinde. Daha önce heyecanlanmadığım kadar heyecanlanıyorum. Vuslata bir kala ufacık kalmış duygularım deli dobra şekilde akıyor.
Boşluğa uyanırken buluyorum kendimi, mevsimler içinde mevsimler yaşatan günlere gebe bir akşamüstü.